Opracowanie treści i foto: Włodzimierz Jankowski



NPK







NPK







NPK







NPK
Przegląd bioróżnorodności
Ekosystemy NPK

Układy przyrodnicze zwane ekosystemami charakteryzują się mniejszą złożonością niż krajobrazy. Główną ich cechą charakterystyczną jest biocenozowy zespół żywych organizmów wzajemnie ze sobą powiązanych rozmaitymi relacjami (głównie łańcuchami i sieciami pokarmowymi), ale nie tylko (np. symbioza lub protokooperacja). Wszystkie te gatunki są również powiązane z zamieszkiwanym przez siebie wycinkiem środowiska nieożywionego (biotop). Warunki występujące w obrębie biotopu - kształtują skład gatunkowy biocenozy. NPK


Wysoczyzny morenowe
Jeśli biotopem jest zespół warunków w obrębie wysoczyzny morenowej:- podłoże gliniaste, żyzne gleby, średnia zawartość wody - prowadzi on do wykształcenia ekosystemów leśnych - grądów i buczyn. Są to typowe lasy świeże, średniożyzne, o drzewostanie liściastym, warstwowej budowie i wielogatunkowym runie (patrz lasy na Przyl. Rozewie i w Jastrzębia Góra). Po wycięciu drzew - tereny morenowe pokrywają ekosystemy zastępcze - krzeworośla z udziałem żarnowca i murawy ciepłolubne z obecnością rokitnika i tarniny.

Doliny i pradoliny
W obrębie krajobrazów dolinowych i równinnych występują biotopy wilgotne i mokre, często żyzne, czasem zasolone. Z takimi warunkami związane są ekosystemy o specyficznym składzie gatunkowym. Należy tu wymienić torfowiska wrzosowiskowe, słone łąki i oczerety, bory bagienne i olsy. Biocenozy te są niezwykle interesujące, jednak mało popularne i słabo znane przez ogół. Wzdłuż dolin rzek i strumieni (Zagórska Struga, Reda, Gizdepka, Błądzikowskie Potok, Płutnica, Czarna Wda, Piaśniaca) ciągną się pasmowo lasy łęgowe. Wszystkie te rodzaje ekosystemów można spotkać i poznać w wewnętrznych, lądowych częściach Parku i jego otuliny. Zwłaszcza w obrębie Bielawskich Błot, Pradoliny Kaszubskiej i Równiny Błot Przymorskich.

Mierzeje piaszczyste
Z warunkami biotopów piaszczystych wydm na mierzejach związane są ekosystemy stanowiące ciąg rozwojowy od tzw. wydmy białej (najbliżej morza) porośniętej głównie przez trawy i turzyce, przez wydmę szarą - z udziałem mchów, porostów i większej liczby gatunków zielonych - do boru nadmorskiego. Najsuchsze, najwyższe części siedlisk wydmowych porasta bór suchy z szarym porostem - chrobotkiem leśnym. Miejsca nieco wilgotniejsze zajmuje bór bażynowy z udziałem krzewinek: bażyny czarnej, borówki czernicy i wrzosu oraz paprotki zwyczajnej. Pospolite niegdyś bory mieszane sosnowo-dębowe na wydmach pozostały już dziś na niewielu tylko miejscach wybrzeża.

Zatoka Pucka
Wody Zatoki Puckiej przeźroczyste i nieznacznie zasolone tworzą zupełnie odrębną grupę ekosystemów, wśród których najistotniejszej rolę odgrywają tzw. łąki podwodne z ramienicą bałtycką, trawą morską i szeregiem gatunków glonów. Wszystkie te gatunki tworzą bogate środowisko życia dla organizmów zwierzęcych - skorupiaków, mięczaków i ryb. Są to również żerowiska ptaków i ssaków (sporadyczne foki i morświny)


www.polwysep.pl    © 2003 SEMWIT / StudioFX